Dziecko, które nie skończyło 7 lat, nie powinno bawić się samo na dworze, nie może przebywać bez opieki na drodze publicznej i wracać ze szkoły.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami, pozostawienie dziecka do lat 7 bez opieki może zostać uznane za wykroczenie, które jest zagrożone karą grzywny bądź nagany. Zasady te pozostawiają jednak spore pole do interpretacji, dlatego warto przyjrzeć się im bliżej. Pozostawienie dziecka bez opieki - co na to prawo? Ze względu na pracę bądź inne obowiązki, rodzice nie zawsze mogą zapewnić pełnowymiarową opiekę swoim dzieciom. W korzystnej pozycji znajdują się Ci, którzy mają możliwość poproszenia o pomoc rodzinę bądź bliskich. W przeciwnym wypadku konieczne jest skorzystanie z usług niani. O tym jak i kiedy ją zatrudnić, pisaliśmy w artykule: Jak znaleźć dobrą nianię? Czy jednak zawsze jest ona potrzebna? Ile lat może mieć dziecko, by zostało samo w domu? Art. 106 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Kodeks wykroczeń brzmi następująco: „kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka, podlega karze grzywny albo karze nagany.” Przedstawiony czyn zabroniony jest zazwyczaj oceniany indywidualnie. Trudno bowiem jednoznacznie stwierdzić, czym jest okoliczność niebezpieczna dla zdrowia człowieka. Teoretycznie, pozostawienie dziecka w domu nie musi zostać zakwalifikowane w ten sposób, chyba że w trakcie nieobecności rodzica doszło do groźnych zdarzeń. Ich charakter może być jednak wszelaki – za niebezpieczną okoliczność wskazuje się chociażby dostęp do kuchenki gazowej. Ubezpiecz dziecko online Sprawdź indywidualne ubezpieczenie szkolne dla swojego dziecka. Już od 50 zł rocznie. Trzy pakiety do wyboru. Sprawdź Kiedy więc dzieci mogą zostać same w domu? Zgodnie z przepisami, jest to możliwe wówczas, gdy ukończą one 7. rok życia. Eksperci wskazują jednak na graniczny wiek wynoszący 10, a nawet 13 lat. Warto nadmienić jeszcze, że w przypadku osób niepełnosprawnych, rozgraniczenie wieku nie obowiązuje. Kiedy dziecko może zostać samo w domu? Wiele zależy od samego dziecka i jego dojrzałości emocjonalnej. Niektóre pociechy szybciej stają się odpowiedzialne, dzięki czemu rodzic wie, że może na nich polegać. Nawet wtedy jednak konieczne jest przedsięwzięcie odpowiednich przygotowań, dzięki którym pociecha będzie mogła czuć się bezpiecznie we własnym domu. Oczywiście nikt nie dopuszcza do siebie myślenia, że może coś się stać. Niemniej, w razie jakichkolwiek zdarzeń, niezwykle pomocna okaże się odpowiednia polisa. Ubezpieczenie dziecka 24h gwarantuje jego ochronę nie tylko na terenie szkoły, ale również poza nim – w trakcie powrotu czy też podczas przebywania w domu bądź na podwórku. Jak się przygotować do pozostawienia dziecka samego w domu? Choć może zabrzmieć to nieco trywialnie, najważniejsza w takiej sytuacji wydaje się szczera rozmowa rodzica z dzieckiem. Należy mu wyjaśnić, na jak długo pozostanie samo i nakreślić wyraźne granice – dziecko powinno wiedzieć, co może, a czego mu nie wolno. Trzeba uczulić je także na kontakt z nieznajomymi. Nie powinno otwierać drzwi żadnej osobie, której nie zna. Choć może się wydawać, że dziecko rozumie przekazywane mu wiadomości, należy upewnić się, czy rzeczywiście wszystko jest dla niego zrozumiałe. Lepiej jest powtórzyć się kilkukrotnie. To oczywiście nie wszystko. Dla bezpieczeństwa, warto zamknąć wszystkie szafy czy też półki, w których mogą znajdować się niebezpieczne przedmioty. Dobrze jest również zawczasu wytłumaczyć mu, jak korzystać z telefonu, choć w tym temacie świadomość dzieci jest często znacząco wyższa, niż rodziców. Poza możliwością skorzystania z telefonu, warto wytłumaczyć dziecku, że w razie jakichkolwiek zagrożeń może zgłosić się o pomoc do sąsiadów. Na koniec, gdy rodzic szykuje się już do wyjścia, należy jeszcze raz wszystko powtórzyć i upewnić się, że pociecha rozumie i jest świadoma zaistniałej sytuacji. Jak zadbać o bezpieczeństwo dziecka? W przypadku pozostawiania dziecka samego w domu, lepiej dmuchać na zimne i wziąć pod uwagę wszystkie, nawet najdrobniejsze szczegóły. Poza rozmową z pociechą, konieczne okaże się zabezpieczenie wszystkich potencjalnie groźnych przedmiotów. Mowa tutaj między innymi o nożach, naczyniach, kuchenkach gazowych czy też zapalniczkach i zapałkach. Do tego dochodzą również lekarstwa. Dobrym rozwiązaniem okaże się również specjalna funkcja na telefonie dziecka, zwana alarmem SOS. Po jej uaktywnieniu, rodzic jest informowany o ewentualnym zagrożeniu. W ten sam sposób działają smartwatche dla dzieci. Warto więc zainteresować się tego typu urządzeniami. Przemyśleć należy również wykupienie specjalnego ubezpieczenia dziecka 24h/7. Gwarantuje kompleksową ochronę, niezależnie od miejsca przebywania pociechy. W razie jakichkolwiek zdarzeń (złamań, skręceń, oparzeń etc.), szybka wypłata pieniędzy pomoże w powrocie do zdrowia. Kiedy dziecko może wracać samo ze szkoły? Samodzielny powrót dziecka ze szkoły często jest konieczny – wpływ na to ma przede wszystkim praca rodziców, którzy nie zawsze są w stanie odebrać swoją pociechę z placówki. Kwestia minimalnego wieku dziecka w tej sprawie nie jest jednak jednoznaczna. Wiele zależy bowiem od tego, gdzie położona jest szkoła – mowa tu zarówno o odległości od domu, jak i o drodze, jaką dziecko musi pokonać. W przypadku, gdy na trasie znajduje się jezdnia, należy wziąć pod uwagę Prawo o ruchu drogowym, które mówi, że dzieci do lat 7 mogą korzystać z drogi (także z chodników i przejść dla pieszych) wyłącznie pod opieką osoby, która ukończyła co najmniej 10 lat. Wyjątkiem są sytuacje, w których szkołą znajduje się na tym samym osiedlu, a drogi wokół niej są oznaczone jako „strefy zamieszkania” lub „drogi wyłącznie dla pieszych”. Warto jednocześnie porozmawiać z dzieckiem o zasadach ruchu drogowego, więcej informacji na ten temat można znaleźć w artykule: Jak dbać o nasze bezpieczeństwo na drodze. Oczywiście wiele zależy również od dojrzałości dziecka. Nawet po skończeniu 7. roku życia może nie być ono w stanie samodzielnie wracać ze szkoły do domu. Dziecko samo w domu – o czym pamiętać? Zgodnie z prawem nie można pozostawić bez opieki dziecka poniżej 7 roku życia, nawet jeśli ma jedynie zostać samo w domu. Dzieci do lat 7 mogą korzystać z wyłącznie pod opieką osoby, która ukończyła co najmniej 10 lat. Warto porozmawiać z dzieckiem i o tym jakie są najczęstsze przyczyny wypadków drogowych. Wiek nie może stanowić jedynego kryterium, należy także zwrócić uwagę na dojrzałość emocjonalną dziecka. Tagi:

W każdym razie dziecko do 13. roku życia nie odpowiada za wyrządzone przez siebie szkody. Zostawiając je samo w domu, zawsze powinniśmy wziąć pod uwagę przede wszystkim jego dojrzałość emocjonalną. To ona gra tu główne skrzypce. Gdy mamy pewność już, że dziecko może pozostać bez nadzoru, musimy zadbać przede wszystkim o to

Czy dziecko można zostawić samo w domu? Warto wiedzieć, że regulację dotyczącą tego zagadnienia znajdziemy w kodeksie wykroczeń. Zobacz film: "Jak twój maluszek rozwija się w brzuchu?" 1. Dziecko samo w domu Przepis art. 82 § 6 tego kodeksu przewiduje karę grzywny lub nagany dla osoby, która zostawia dziecko do lat 7 w takich okolicznościach, w których istnieje prawdopodobieństwo wzniecenia przez nie pożaru. Mając na względzie możliwy dostęp pozostawionego w mieszkaniu dziecka do kuchni czy choćby gniazd elektrycznych, możemy uznać taką sytuację jako potencjalnie zagrażającą jemu i otoczeniu. Z kolei art. 106 kodeksu stanowi, iż osoba, która mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jego przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia, podlega karze grzywny albo nagany. Dziecko poniżej 7 lat traktuje się tu jako osobę niezdolną rozpoznać niebezpieczeństwo lub obronić się przed nim. Wprowadzenie tej granicy wiekowej jest zapewne związane z przyjęciem założenia, że dziecko w wieku 7 lat ma już pewną wiedzę i rozeznanie - potrafi samodzielnie ocenić, czy znajduje się w niebezpieczeństwie i prawidłowo zareagować. 2. Niedopełnienie obowiązku opieki nad dzieckiem Istotne jest to, że wykroczenie ma miejsce już wtedy, gdy dopuścimy do przebywania dziecka w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia. Bez znaczenia pozostaje to, czy nastąpił skutek w postaci uszczerbku na zdrowiu dziecka. Wykroczenie jest dokonane z chwilą samego niedopełnienia przez nas obowiązku opieki lub nadzoru. Okoliczności niebezpieczne dla zdrowia, o których mówi przepis, to takie, które według kryteriów obiektywnych stanowią realne zagrożenie dla zdrowia dziecka. To jest oczywiście regulacja stwarzająca pole do dyskusji, bo to, co dla jednych wydaje się w pełni bezpieczne, dla innych – takie nie jest. Jednakże wydaje się, że dla większości osób niebezpieczne są takie sytuacje, gdy dziecko pozostawione samo w domu ma swobodny dostęp do kuchenki, okien, prądu. Powstaje pytanie czy rodzice, którzy przed wyjściem z domu, zastosują liczne zabezpieczenia, które oferuje obecnie technika mogą być spokojni, że wyeliminowali okoliczności niebezpieczne dla dziecka. Wydaje się, że jednak nie - dziecko może wyrządzić sobie krzywdę także nie mając dostępu do sprzętów, które powszechnie uważane są za niebezpieczne, np. może skaleczyć się zabawką czy ją połknąć. polecamy

Mandat za niewłaściwą opiekę nad dzieckiem. Czy dziecko może zostać samo w domu? Kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka, podlega karze grzywny albo karze nagany

2 minuty czytania piątek, 6 kwietnia 2018 roku Do czego zdolne są nasze dzieci? fot. Wszyscy znamy popularną amerykańską komedię, która pokazuje, że dziecko samo w domu oznacza kłopoty. Nie ma co się od razu negatywnie nastawiać, bo każdy rodzić zna swoje pociechy i wie na co może im pozwolić. W dzisiejszych czasach większość rodziców pracuje i kiedy w roku szkolnym dziecko może poczekać na rodzica w świetlicy czy na dodatkowych zajęciach, to problem pojawia się w wakacje czy ferie. Co mówi prawo? W polskim prawie nie ma ścisłej regulacji, która mówiłaby od którego roku życia możemy zostawić dzieci same w domu. W myśl prawa rodzic odpowiada za dziecko do 18 roku życia. Kodeks wykroczeń (art. 82. P. 2) stanowi, że dziecko, które nie skończyło 7 lat, nie powinno bawić się samo na dworze, nie może przebywać bez opieki na drodze publicznej oraz w okolicznościach, które stanowią dla niego zagrożenie, umożliwiają mu np. wzniecenie pożaru. Rodzice w tym przypadku muszą liczyć się z ingerencją policji i nieprzyjemnościami związanymi z pozostawieniem dziecka bez opieki, także odpowiedzialnością karną. W jakim wieku zostawiać dzieci same? Ciężko jest ustalić granicę wieku, w której rodzice mogą zostawić swoje dzieci same w domu. Eksperci uważają, że granicą jest 10 lat, a niektórzy nawet, że dopiero 13 lat. Często jest to dość indywidualne spostrzeżenie, ponieważ niekiedy siedmiolatek nie różni się od dziesięciolatka. Wbrew pozorom, jest to bardzo trudna decyzja do podjęcia przez rodziców i nie można podjąć jej z godziny na godzinę. To, kiedy i w jakim wieku zostawimy dzieci same w domu, to podejmujemy świadomie, ale wcześnie należy przygotować do tego swoje pociechy. Przed wyjściem, porozmawiaj Najważniejsze jest, żeby z dzieckiem dużo rozmawiać i wszystko dokładnie mu wytłumaczyć co mu wolno, a czego absolutnie nie należy. Jeżeli nasze wyjście jest krótkie, np. wyrzucić śmieci czy zejście na dół do sklepu, to najlepiej zamknijmy drzwi na zamek, do którego dziecko nie sięgnie. Ważne jest, żeby uczulić dziecko, aby pod żadnym pozorem nie otwierało obcym drzwi, nie rozmawiało przez nie z nikim i nie informowało, że jest samo w domu. Zawsze zostawmy dziecku telefon z dokładną instrukcją do kogo ma zadzwonić jeżeli tylko będzie czuło się niepewnie, jeżeli rodzice w tym czasie nie mogą odebrać telefonu. Dziecko zawsze musi wiedzieć gdzie są rodzice i kiedy wrócą, wtedy będzie czuło się pewniej, że tylko do określonego momentu będzie samo. Zajęcia i zadania do zrobienia Najlepiej jeśli dziecko, które zostaje samo w domu będzie miało konkretne zajęcie, musi wiedzieć co ma robić, np. odrabiać lekcje, czytać książkę, rysować czy oglądać bajkę. Sami będziemy czuć się pewniej, jeżeli odpowiednio przygotujemy dom, w którym pod naszą nieobecność dzieci zostaną same. Zabezpieczmy (schowajmy) te rzeczy, które dla naszych dzieci są bardzo interesujące, a według nas mogą być niebezpieczne. Leki, zapałki, ostre przedmioty włóżmy wysoko do szafek. Zawsze na taką ewentualność możemy dziecko i siebie przygotować stopniowo. Podejdźmy do tego zadaniowo; na początku wyjdźmy na 5 minut do piwnicy czy wyrzucić śmieci, spokojnie informując o tym dziecko, żeby się nie wystraszyło i nie róbmy z tego wielkiego wydarzenia. Każde kolejne wyjście będzie coraz bardziej łatwiejsze. Pod żadnym pozorem nie zostawiajmy dzieci, które kategorycznie mówią, że nie będą same w domu, a przy tym płaczą i histeryzują. A jakie wy macie sposoby na opuszczenie domu z czystym sumieniem? Zapraszamy do dyskusji w komentarzach. Czytaj takżeDzieckoMoje dziecko jest użytkownikiem implantu słuchowegoImplant słuchowy jest elektronicznym urządzeniem medycznym, przeznaczonym dla:CzytajDzieckoPlakaty do pokoju dziecka - jakie wybrać?Urządzenie pokoju dziecięcego dla wielu rodziców to prawdziwe wyzwanie. Trzeba jednocześnie zadbać o to, by w pokoju panowały warunki, w których opieka nad dzieckiem będzie ułatwiona, a co więcej spełnić potrzeby malucha. Dodatkowo każdy chce, by pokój malucha był urządzony gustownie i modnie. Czy da się to wszystko ze sobą połączyć? Jakie dodatki do pokoju dziecięcego najlepiej wybrać? Czy plakaty są dobrym wyborem? CzytajRozwójTablice manipulacyjne dla dzieci - na czym polegają i dlaczego warto z nich korzystać?Szukasz dla swojego dziecka gadżetu, który oprócz frajdy sprzyja także rozwojowi? W tym celu doskonale spisuje się tablica manipulacyjna. To prosta, lecz genialna zabawka dla maluchów już nawet od 1. roku życia, która gwarantuje mnóstwo udanej zabawy, a jednocześnie wspiera psychiczny, motoryczny i umysłowy rozwój. Przeczytaj poniższy tekst i sprawdź, jak działają tablice sensoryczne. Przekonaj się, że warto sprawić dziecku właśnie taką zabawkę!CzytajDzieckoBluza dla dziecka - z kapturem czy bez?Nie ma wątpliwości co do tego, że wygodna bluza dziecięca to coś, co powinno znaleźć się w szafie każdego chłopca i dziewczynki – zarówno pociech w wieku przedszkolnym, jak również dzieci stojących u progu nastoletniości i młodych nastolatków. Pozostaje jednak pytania – jaka bluza dla urwisa będzie lepsza – klasyczna czy raczej typu hoodie z kapturem?Czytaj NajpopularniejszeWychowanieReligia, etyka czy zwolnienie dziecka z tych zajęć? Dylemat wielu rodzicówReligia i etyka nie są przedmiotami obowiązkowymi dla uczniów, udział w nich jest dobrowolny. To na życzenie rodziców nauka religii i etyki jest organizowana w szkołach. Z uczestnictwa w zajęciach z tych przedmiotów można zrezygnować na każdym etapie edukacji – nawet w trakcie roku szkolnego. Mimo wszystko, często jest to spory dylemat dla rodziców, gdy muszą dokonać wyboru między religią a etyką lub gdy chcą zrezygnować z udziału dziecka we wspomnianych minuty czytaniaRozwójJak schudnąć po porodzie?Jeśli właśnie zostałaś mamą i martwią cię zbędne kilogramy zgromadzone podczas ciąży, to mam dla ciebie dobrą informację -lekarze twierdzą, że utratę wagi tuż po porodzie wspomagają nasze własne hormony, które cudownie pobudzają metabolizm do spalania minuty czytaniaRozwójDieta matki podczas karmieniaJeśli należysz do znakomitej większości mam, które mogą i chcą karmić piersią dziecko, doskonale wiesz, że istnieje wiele teorii na temat diety, którą powinnaś wówczas stosować. Narosło wiele mitów wokół procesu odżywiania się kobiety karmiącej piersią. Warto zatem zapoznać się z aktualnymi informacjami na ten temat i rozważyć modyfikację swojego codziennego menu. Oprócz szeroko propagowanej diety eliminacyjnej, spotkałam się też z dokumentem Stanowisko Grupy Ekspertów w sprawie zaleceń żywieniowych dla kobiet w okresie laktacji, który najnowszą wiedzę na ten temat porządkuje oraz z powszechnym stanowiskiem (wspartym przez wielu dietetyków), że tak naprawdę dieta matki karmiącej piersią po prostu nie istnieje (!).5 minut czytaniaRozwójKolka u dzieci - przyczyny objawy i sprawdzone sposoby na niąJeśli twój bobas skończył właśnie 6 miesiąc życia, a Ty budziłaś się w nocy jedynie na karmienie i przewijanie, to oznacza, że być może ominął cię koszmar kolki niemowlęcej. Większość rodziców jednak musi się zmagać z kolką u dziecka. Skąd się bierze i jak sobie z nią radzić?4 minuty czytania

Czy 16 latek może zostać sam w domu na kilka dni? Inaczej wygląda kwestia tego, od ilu lat dziecko może zostać samo w domu na noc. Tutaj niezalecane jest pozostawianie nawet 16-latka, który na pozór jest dojrzały i zdolny do poradzenia sobie z potencjalnymi zagrożeniami. Czy 15 latek może zostac sam w domu na kilka dni? ^{Kiedy można bezpiecznie zostawić malucha w domu? Nie ma jednej odpowiedzi. Decyzja należy do rodzica, bo to on wie, na jakim etapie rozwoju jest jego pociecha. W niektórych przypadkach już siedmioletnie dzieci będą mogły zostać bez opieki, w innych dziesięciolatek będzie miał z tym problem. Najważniejsze, żeby nie robić niczego na siłę i przed wyjściem uzyskać zgodę dziecka - mówi lek. med. Katarzyna Łukowska, pediatra, kierownik medyczny Centrum Medycznego LuxMed przy al. KEN w Warszawie. Według lekarzy, dziecko nie powinno zostawać samo w domu dopóty, dopóki nie będzie samodzielne i gotowe na to. Bywa, że rodzice zostawiają dziecko w domu, a np. za nic w świecie nie posłaliby go do sklepu czy na plac zabaw. - Dom dla dziecka może być tak samo niebezpieczny jak ulica - zauważa Katarzyna Łukowska. Niektóre dzieci szybciej dojrzewają i są gotowe krótko przebywać w mieszkaniu bez obecności rodzica czy opiekuna, inne nie będą chciały być same nawet, gdy ukończą kilkanaście lat. Jednak do dziesiątego roku życia nie powinno się zostawiać pociechy bez opieki. Starsze dzieci, jeśli tylko same wyrażą na to ochotę i według rodzica są na to gotowe, mogą zostać same, ale niezbyt długo. Nie wolno zmuszać dziecka do takiej samodzielności, jeśli z jakichś powodów nie chce zostawać bez opieki. Lepiej podążać za jego potrzebami i zostawić je, jeśli sam chce, a nie tylko dlatego, że rodzic nie może go ze sobą zabrać. Wrócę po bajce - Zanim zostawimy syna czy córkę w domu, musimy ich do tego przygotować. Muszą wiedzieć, gdzie wychodzimy, na jak długo i dlaczego dziecko nie może pójść z nami — radzi dr Łukowska. Czas nieobecności rodzica powinien zostać dokładnie określony, np. „obejrzysz tę bajkę, a jak się skończy, to mama akurat wróci”. Bardzo ważna jest konsekwencja. Jeśli obiecaliśmy, że wrócimy po bajce, to nasza nieobecność nie powinna się przedłużać, tak by dziecko nie zaczęło się bać. Podczas naszej nieobecności rodzić powinien być w stałym kontakcie z dzieckiem. Dobrze by było, gdyby pociecha potrafiła posługiwać się telefonem, by w razie konieczności zadzwonić do rodziców. Warto zapisać numery telefonów do osób, które zawsze odbiorą, np. do dziadków, zaprzyjaźnionych sąsiadów, na pogotowie i policję. — Jeśli jednak nie będzie umiało wybrać numeru, rodzic powinien od czasu do czasu zatelefonować i sprawdzić czy w domu jest wszystko w porządku — dodaje. Zostawiając dziecko po raz pierwszy bez nadzoru, należy wyjść na chwilę za dnia, np. na 10 minut, dokładnie informując dokąd idziemy i jak długo nas nie będzie. Najbliższe osoby należy poinformować, że dziecko jest samo w domu, by w razie konieczności, mogły zajrzeć do niego. Zakaz otwierania obcym Zanim dziecko zacznie zostawać samo, musi znać podstawowe zasady bezpieczeństwa. — Trzeba szczegółowo omówić co mu wolno, a czego nie wolno pod nieobecność rodziców — dodaje lek. med. Katarzyna Łukowska. Dziecko musi np. wiedzieć jak reagować, gdy ktoś zapuka do drzwi lub zadzwoni domofonem. Warto przećwiczyć z nim np. w formie zabawy tego typu sytuacje. Pociecha musi wiedzieć, że rodzice mają klucze i sami otworzą sobie drzwi, a w przypadku, gdy ktoś do nich puka lub namawia, by je otworzyć, dziecku pod żadnym pozorem nie wolno tego zrobić. Najlepiej, by udawało, że nikogo nie ma w domu. Trzeba też dopilnować, by wychodząc zawsze zamykać za sobą drzwi na klucz. Ważne jest też, by samo nie korzystało z kuchenki gazowej oraz miało dobrze zorganizowany czas. Dziecko musi wiedzieć również czy może zapraszać do domu kolegów, gdy rodzice wychodzą. Jeśli się na to nie zgadzamy, trzeba wyjaśnić dlaczego.}

Czy dziecko mające 15 lat może zostać same w domu na noc? To pytanie ma już najlepszą odpowiedź, jeśli znasz lepszą możesz ją dodać. 1 ocena Najlepsza odp: 100%. 0. 0. sel10. odpowiedział (a) 18.06.2013 o 15:00: hahahah dobre;) Zobacz 12 odpowiedzi na pytanie: Czy dziecko mające 15 lat może zostać same w domu na noc?

Jak zdecydować czy dziecko jest już gotowe na samodzielność? Jak je do tego przygotować?Może istnieć wiele sytuacji i powodów które sprawiają, że musisz wyjść z domu zostawiając dziecko. Ale jak zdecydować kiedy dziecko może zostać samo w domu? Jak upewnić się, że jest już na to gotowe? Ta kwestia ma wiele hipotetycznych i praktycznych się nad tym kiedy dziecko może zostać samo w domu możesz czuć niepokój i niepewność. Taka decyzja zawsze wiąże się z ryzykiem. Ale możesz podjąć pewne kroki by to ryzyko wiemy, że dzieci dorastają i stopniowo stają się coraz bardziej samodzielne. Nie potrzebują już obecności rodziców i opiekunów przez cały czas. Ale kiedy dziecko może zostać samo w domu? Ile musi mieć lat aby mogło być pozostawione na jakiś czas zupełnie bez opieki i nadzoru?Niektóre kraje wprowadziły ustawy i regulacje, nakładające na rodziców kary za pozostawienie dziecka bez opieki. Prawa te mają związek z wiekiem dzieci i zobowiązują rodziców by zapewnili dziecku do pewnego wieku opiekę dorosłego. Współczesne społeczeństwo jest z jednej strony niezależne, a z drugiej podlega ścisłym zewnętrznym matka możesz więc bać się o dziecko i strach ten może nawet być uzasadniony. Pamiętaj jednak o tym, że dzieci dorastają i nie zawsze będą przy Tobie. To dzisiejszym artykule podpowiemy Ci jak określić i zdecydować kiedy dziecko może zostać samo w perspektywaKiedy Twoja córka lub syn dorosną, będą potrzebowali i wymagali więcej samodzielności. Jednocześnie pociecha musi być przygotowana na poradzenie sobie z odpowiedzialnością, która się z tym po raz pierwszy będziesz zostawiała dziecko samo w domu, nie będzie to łatwe ani dla Ciebie ani dla niego. Bądź odważna. Nie daj się przytłoczyć negatywnym w sobie, zostawianie dziecka samego w domu możesz z powodzeniem potraktować jako część nauki. Dzięki temu maluch przyjmie sporo odpowiedzialności i nauczy się ten moment nie może być zaskoczeniem. Przygotowanie będzie grało kluczową rolę. To od właściwego przygotowania zależy to, jak dziecko przystosuje się do nowej że dziecko chce więcej wolności i niezależności nie oznacza, że nic mu nie grozi. Nie oznacza to też, że musisz zgodzić się na to by dziecko zostało samo w domu jeśli sama czujesz, że nie jest ono jeszcze na to dziecko może zostać samo w domu? Znajdź odpowiedni moment!Jeśli podjęłaś już decyzję i jesteś pewna, że naszedł ten moment kiedy dziecko może zostać samo w domu, znajdź odpowiedni dzień i też zacząć okres przygotowawczy i w ramach ćwiczeń i prób zostawiać dziecko samo w domu na krótki czas, stopniowo go osób twierdzi, że najlepszy czas na przyzwyczajanie dziecka do tego że zostaje samo w domu to okres kiedy ma ono od 8 do 12 lat. Pamiętaj, że w pewnej chwili dziecko musi doświadczyć Twojej nieobecności i zacząć się do niej jak upewnić się, że pociecha jest już na to gotowa?Przygotuj dziecko do na to, że będzie w domu samoKażde dziecko jest inne i reaguje inaczej na pewne sprawy. Nikt lepiej niż Ty nie oceni gotowości Twojego dziecka do spędzenia kilku godzin w samotności. Nie sugeruj się zbytnio tym, co robią inni jest też to, byś nie pozwoliła się przytłoczyć negatywnym myślom i bezpodstawnym weźmiesz pod uwagę następujące kwestie, łatwiej Ci będzie zdecydować kiedy dziecko może zostać samo w domu. Upewnisz się na spokojnie, że jest już na to gotowe i osiągnęło odpowiedni wiek. Możesz też zaobserwować jego zachowania i nastawienie. Sprawdź, czy jest już wystarczająco odpowiedzialne by poradzić sobie z Twoją pytania, które powinnaś sobie zadać: Czy dziecko zna na pamięć Wasz adres, numer telefonu, Twój numer komórkowy i numer alarmowy? Czy bez problemu wypełnia swoje obowiązki domowe? Jak pociecha zachowuje się wobec nieznajomych – czy jest odpowiednio ostrożna? Czy dziecko wie jak się zachować i co zrobić kiedy ktoś zapuka do drzwi albo zadzwoni? Do kogo pociecha może się udać w razie, gdyby coś się stało – czy taka osoba mieszka dość blisko? Czy maluch wie gdzie jest apteczka i jak jej używać? Odpowiedzi na te pytania uławią Ci podjęcie decyzji. Określisz gotowość dziecka do poniesienia odpowiedzialności i jego dojrzałość.“Odpowiedz na pytanie o to kiedy dziecko może zostać samo w domu będzie zależała od samego dziecka i od sytuacji danej rodziny.”Co zrobić w razie wypadku?Nie ignoruj ryzyka tego, że faktycznie może stać się coś złego akurat kiedy maluch będzie sam w domu. Możesz się na to odpowiednio przygotować. Dzięki temu dziecko będzie mogło adekwatnie poradzić sobie z zaistniałą nie jesteś w stanie przewidzieć wszystkiego. Ale dzięki codziennym rozmowom z dzieckiem możesz przećwiczyć wiele scenariuszy. Oceniaj jego reakcje. Pytaj je, co zrobiłoby w każdej sytuacji i podpowiadaj najlepsze rozwiązania. Postaraj się jednocześnie nie przytłoczyć dziecka ani go nie powodyMiej wystarczająco dobry powód do tego, by zostawić dziecko samo w że sam wiek nie wystarczy by ocenić gotowość dziecka do samodzielnego spędzenia kilku godzin. Zawsze są inne aspekty, które należy dokładnie przemyśleć. Weź pod uwagę nie tylko sam wiek ale i dojrzałość dziecka. Rozważ jego postawę i drogą jest otwarta i szczera rozmowa z synem lub córką. Wyjaśnij wszystkie kwestie związane z Twoim wyjściem. Przygotuj dziecko na to, co może się stać. Powiedz mu jak ma się chodzi o nastraszenie dziecka, ale o przygotowanie go na różne sytuacje i uświadomienie mu z czym wiąże się samodzielne pozostanie w domu. W ten sposób zapobiegniesz nieprzyjemnym bądź niebezpiecznym temu dziecko powoli przyzwyczai się do odpowiedzialności i stanie się bardziej dojrzałe. Samodzielność przyjdzie stopniowo i będzie nierozerwalnie związana ze wspomnianą wcześniej o tym czy dziecko może zostać samo w domu będzie zależała od samego dziecka i od sytuacji danej rodziny. Jako rodzice, jesteście odpowiedzialni za odpowiednią ocenę może Cię zainteresować ...

Wynika z tego, że minimalny wiek do samodzielnego pozostania dziecka w domu to siedem lat. Niektórzy co prawda uważają, że dom nie jest niebezpiecznym miejscem, ale wiele wypadków ma miejsce właśnie tam - dziecko może się poślizgnąć i rozbić sobie głowę lub złamać kończynę, zjeść leki bądź detergenty czy choćby Dom kojarzy się ze spokojem i bezpieczeństwem. Kiedy jednak nadchodzi moment, gdy dziecko ma w nim zostać samo po raz pierwszy, okazuje się być także miejscem, w którym mogą je spotkać różne z lekarstwami, gniazdka elektryczne, szuflada z nożami czy nieznajomy pukający do drzwi, to tylko niektóre z nich. Jak przygotować dziecko do samodzielnego pobytu w domu? Na co zwrócić uwagę, aby mieć pewność, że dziecko poradzi sobie z potencjalnymi, niebezpiecznymi sytuacjami?Dziecko do dziesiątego roku życia powinno pozostawać w domu pod opieką osoby dorosłej. Jednak w praktyce zdarzają się momenty, gdy także nieco młodsze dzieci, zostają na chwilę same w domu. Zwykle granicą, gdy zaczynamy stopniowo zwiększać ich samodzielność jest pójście do szkoły. Należy jednak pamiętać, że dzieci lubią zabawę, są ciekawe świata, chcą go odkrywać i poznawać. Niestety nie zawsze w sposób, który jest bezpieczny. Lekkomyślność i nieuważne zachowanie mogą z kolei doprowadzić do przykrych konsekwencji, z których dziecko nie zawsze zdaje sobie sprawę. Dlatego należy je do samodzielnego pobytu w domu stopniowo przygotować, nie szczędząc rozmów i wyjaśnień oraz poświęcając na to odpowiednią ilość samo w kuchniSzuflady z nożami, zapałki, czajnik z gorącą wodą czy składniki, na które dziecko jest uczulone, to potencjalne zagrożenia, jakie czekają na małego kucharza, chcącego samodzielnie przygotować posiłek. Dlatego lepiej, jeśli to my wcześniej zadbamy o to, by dziecko po powrocie ze szkoły nie eksperymentowało samo w kuchni. Najlepiej dzień zacząć od przygotowania pożywnego posiłku (np. owsianki z orzechami i kubka kakao), a do plecaka zapakować maluchowi pełnowartościowe, drugie śniadanie (np. kanapki z pełnoziarnistego pieczywa, a do tego owoc i sok), które zaspokoi głód dziecka i zapewni mu energię na dłuższy czas. Aby samo nie próbowało przygotowywać jedzenia po powrocie do domu, zostawmy mu w widocznym miejscu lub w lodówce zdrową przekąskę (np. przygotowane dzień wcześniej ciasteczka na bazie płatków zbożowych). Dzięki temu nasz młody uczeń nie będzie musiał próbować np. sam kroić chleba, a my będziemy mieć pewność, że jest bezpieczny i nie zje nic, co mogłoby mu substancje i przedmiotyNie tylko kuchnia jest dla dzieci miejscem potencjalnie niebezpiecznym. W domu mamy również sprzęty i urządzenia, które mogą być potencjalnie niebezpieczne dla najmłodszych np. żelazka, przybory do majsterkowania czy gniazdka elektryczne, które są w każdym pomieszczeniu. Dlatego dziecko powinno wiedzieć, których przedmiotów nie wolno używać bez nadzoru dorosłych i co może się stać, jeśli złamie tę zasadę. Jak zauważa Wioletta Krzyżanowska, Dyrektor Szkoły Podstawowej nr 323 w Warszawie i pedagog współpracujący z programem Akademia Bezpiecznego Puchatka– Dzieci ciekawi wiele rzeczy i lubią zadawać pytania. Jeśli nie chcemy, aby same próbowały przekonać się „dlaczego mi nie wolno?” lub „jak to działa?”, to pozwólmy im uczestniczyć w domowych zajęciach, pokażmy jak działają różne urządzenia, wyjaśniajmy dlaczego pewne przedmioty są niebezpieczne i czym grozi ich nieodpowiednie użycie. Im więcej otrzymają od nas informacji, im chętniej odpowiemy na wszelkie pytania, im więcej nauczą się przy nas, dorosłych, tym lepiej. Dzięki temu ciekawość dziecka zostanie zaspokojona i nie będzie go kusić samodzielne grożących wypadkiem narzędzi trzymamy w domach także różnego rodzaju środki chemiczne, często żrące i niebezpieczne dla zdrowia i życia. Dlatego tego rodzaju substancje należy kupować w specjalnych, zabezpieczonych przed otwarciem przez dziecko opakowaniach i zawsze przechowywać poza zasięgiem najmłodszych. Podobnie jest w przypadku leków. Najlepiej, jeśli znajdują się na najwyższych półkach, w zabezpieczonym pojemniku. Dziecko nie powinno mieć możliwości samodzielnego sięgnięcia po nie i musi wiedzieć, że lekarstwa przyjmować może tylko w obecności osoby dorosłej. Najlepiej, gdy są podane przez rodziców lub panią pielęgniarkę w za drzwiamiDziecko, które zostaje samo w domu, oprócz poznania zasad bezpieczeństwa dotyczących postępowania z różnymi przedmiotami, przygotujmy także na to, jak należy się zachować, kiedy potencjalnie niebezpieczny jest inny człowiek. Dlatego powinno wiedzieć, że kiedy jest samo w domu, nie może otwierać nikomu drzwi. Dotyczy to także wejścia na klatkę schodową po sygnale domofonu, jeśli mieszkamy w bloku. Nie powinno też zdradzać, że jest bez opieki, a na pytanie gdzie są rodzice odpowiedzieć, że w pobliżu. Inspektor Marek Konkolewski z Biura Ruchu Drogowego Komendy Głównej Policji, także współpracujący z programem Akademia Bezpiecznego Puchatka dodaje – Dzieci należy szczególnie uczulić na osoby, które na pierwszy rzut oka mogą wydać im się przyjazne. Np. na miłą panią, która twierdzi, ze jest znajomą rodziców albo pana doktora mówiącego, że coś im się stało i dziecko powinno jechać z nim natychmiast do szpitala. Osoby o niecnych zamiarach często uciekają się do takich właśnie sposobów, by wzbudzić ufność w w kontakcieOprócz nauczenia dziecka bezpiecznych zachowań podczas samodzielnego pobytu w domu, pamiętajmy, że dla jego komfortu psychicznego oraz bezpieczeństwa niezbędne jest, aby zawsze wiedziało, gdzie są rodzice oraz jak się z nimi skontaktować. W widocznym miejscu, np. na lodówce, powieśmy także telefony alarmowe do odpowiednich służb, wcześniej wyjaśniając, w jakich sytuacjach należy z nich skorzystać oraz jak się zachować w czasie rozmowy. Można ją nawet przećwiczyć z dzieckiem kilka razy. Bardzo ważne, aby dziecko po wykręceniu numeru alarmowego najpierw przedstawiło się, powiedziało ile ma lat, a także gdzie się znajduje, a następnie powiedziało co się stało i dlaczego potrzebna jest pomoc. Musi też uważnie słuchać i wykonywać polecenia służb ratowniczych – podkreśla inspektor Marek tylko rodziceW edukację dzieci dotyczącą zasad bezpieczeństwa i sposobów prawidłowego zachowania na wypadek różnego rodzaju zagrożeń powinni angażować się wszyscy dorośli, mający wpływ na wychowanie dzieci. Jak mówi Wioletta Krzyżanowska – Oczywiście dużą rolę w przygotowaniu dzieci do samodzielnego pobytu w domu pełnią rodzice, którzy znają swoje dziecko i swój dom. Jednak także my, nauczyciele powinniśmy mieć udział w zapewnieniu bezpieczeństwa dzieciom. Warto zapraszać na lekcje przedstawicieli różnych służb, np. strażaka czy policjanta. To dla dzieci zawsze duża atrakcja. Można też skorzystać z programów edukacyjnych, takich jak Akademia Bezpiecznego Puchatka. Dzięki materiałom edukacyjnym, które pozwolą przeprowadzić lekcje z najmłodszymi uczniami na temat bezpiecznych zachowań w różnych sytuacjach, w tym również w domu, możemy nauczyć je jak najlepiej ustrzec się przed zagrożeniem, ale też jak się odpowiednio zachować, gdy już znajdą się w niebezpiecznej koniec bardzo ważna zasada do przestrzegania przez rodziców. Jeśli tylko otrzymamy niepokojący sygnał od naszego dziecka, nie zwlekając musimy wracać do domu – nawet, jeśli po dotarciu na miejsce okaże się, że to fałszywy alarm.

Ferie to czas nie tylko wypoczynku, ale też rodzicielskich dylematów. Większość dzieci choć część czasu wolnego od zajęć szkolnych spędzi w domu. Czy to dobry czas, by zostawić je w domu same albo pozwolić iść samodzielnie do kolegi, koleżanki czy na zajęcia w domu kultury?

zapytał(a) o 14:46 Od ilu lat prawnie dziecko może zostać samo w domu? Chodzi mi o okres ok 4 dni. Mam skończone 15 teraz ciężką sytuację. Mój tata zmarł dwa lata temu i po tym do niedawna opiekowała się mną siostra, gdyż mama jeździ do pracy za granicę, żeby nas utrzymać. W Polsce nie byłoby takiej możliwości. Moja siostra wyjechała za granicę do Szkocji. Mama jeździ w poniedziałek rano do pracy, a wraca w czwartek po południu(czasem wraca w środę po południu). W tym czasie przychodzi do mnie ciocia z wujkiem. Jest to bardzo uciążliwe ponieważ są starsi i chciałabym dowiedzieć się czy takie zostawanie w domu samemu, np w moim przypadku jest łamaniem prawa?Jestem osobą odpowiedzialną, radzę sobie doskonale. Mama zawsze zostawia mi pieniądze i spokojnie mi jeszcze zostają. Uczę się przeciętnie. Tylko chodzi o to, że nie wiem jakim cudem do pedagog szkolnej 'doszły słuchy' , że zostaję sama w domu. I ze mną rozmawiała, ja ją przekonałam , że to nie prawda i że ciocia ze mną zostaje. Ale naprawdę się boję.. Bardzo proszę o pomoc osoby, które znają się na prawie. Znalazłam to: Art. 210. § 1. Kto wbrew obowiązkowi troszczenia się o małoletniego poniżej lat 15 albo o osobę nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny osobę tę porzuca,podlega karze pozbawienia wolności do lat co z osobami powyżej 15 lat? Błagam, pomocy, jest to naprawdę pilne... Odpowiedzi Wg tego niżej wymienionego prawa już przekroczyłaś wiek 15 lat i w dodatku nie jesteś osobą ułomną, która nie posiada żadnej odpowiedzialności, oraz może stanowić zagrożenie zarówno dla siebie, jak i otoczenia ( innych osób). Tutaj wg tego prawa nic Tobie nie mogą zrobić, nawet możesz się powołać na to prawo. Tutaj jeśli by było inaczej to Ty mogłabyś trafić do domu dziecka, babci, wujka, cioci, innego opiekuna. A dotychczasowi opiekunowie mogli by mieć problemy sądowe, czyli mogli by trafić do więzienia na okres do lat 3. Ale zauważyłem, że tak nie jest, więc wywiad szkolny, czy pomoc społeczna mogą to sprawdzić, i zakładam, że zdolna jesteś przebywać bez opieki przez pewien czas bez pełnoletniego opiekuna i odpuszczą. Tutaj jeśli by Oni Cię w domu Twoim odwiedzili to dobrze by było, żeby ktoś z rodziny był wtedy przy Tobie obecny i żeby powiedział o tym kilka zdań, jak również Ty również możesz powiedzieć, że np Twoja mama zostawia Tobie pieniądze, że masz na opłaty, życie itd i powinno to przejść. Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Czy 16 latek może zostać sam w domu na noc? Inaczej wygląda kwestia tego, od ilu lat dziecko może zostać samo w domu na noc. Tutaj niezalecane jest pozostawianie nawet 16-latka, który na pozór jest dojrzały i zdolny do poradzenia sobie z potencjalnymi zagrożeniami. O której wracacie do domu w wieku 17 lat?

Opublikowany przez: Joanna P. Redakcja 2017-06-14 15:36:10 Autor zdjęcia/źródło: Sam w domu, Asierromero Freepik Gdy myślę o pozostawianiu dzieci w domu bez opieki, to zawsze przypominają mi się dwa filmy - „Nikogo nie ma w domu” produkcji wówczas jeszcze Czechosłowackiej i amerykański „Kevin sam w domu”. Czy nasze prawo reguluje takie kwestie? Ciągle pamiętam czasy, gdy dzieci (wczesna szkoła podstawowa) wracały same ze szkoły a po powrocie do domu czekały cierpliwie na rodziców, również same. Nikogo nie dziwił wówczas widok samotnie wędrującego dziecka z kluczem na szyi. Oczywiście, wszyscy powiemy, że czasy były zupełnie inne, mniej niebezpieczeństw czyhało na dzieci. Lecz jakie właściwie zagrożenia mogą spotkać dziecko, gdy siedzi w domu bez opieki? Czy w zamierzchłych czasach „dzieci z kluczami” takich problemów nie było? Czy nie przytrafiały się: niezapowiedziane wizyty – mogły się zdarzyć 30 lat temu i tak samo prawdopodobne są obecnie próby włamania – złodzieje nie pojawili się nagle znikąd, zawsze byli, są i będą pożary – takie zagrożenie nie jest związane z czasami , w których żyjemy, lecz z naszym podejściem do bezpieczeństwa wypadki dziecka w domu, odkręcony gaz, włączona kuchenka, żelazko i tym podobne – to także nie jest wymysł naszych czasów Najbardziej niebezpieczna i odbiegająca od „tamtych” czasów wydaje się być droga dziecka ze szkoły, zwłaszcza, jeśli jest długa lub jeśli nasza pociecha ma do pokonania ruchliwą ulicę. Każdy bowiem ma świadomość, jak wiele ulic, skrzyżowań i samochodów przybyło w ostatnich dwudziestu latach. Według przepisów, dziecko może samodzielnie przemieszczać się po drodze po ukończeniu 7 roku życia, młodsze jedynie z opieką, nawet starszego (powyżej 10 roku życia) rodzeństwa. Nie ma natomiast przepisów jasno regulujących, od jakiego wieku dziecko może samo zostawać w domu. Wiadomo tylko, że nie wolno pozostawiać samego dziecka poniżej 7 roku życia w sytuacji zagrażającej zdrowiu, lecz żadnych szczegółów. Wygląda więc na to, że rodzice muszą kierować się rozsądkiem. A co to właściwie oznacza? Na co powinien zwracać uwagę każdy rodzic zanim zdecyduje się pozostawić dziecko samo w domu? Czy jest rzeczywiście taka konieczność? Może się zdarzyć tak, że zabraknie ziemniaków i postanawiamy, że koniecznie trzeba ich dokupić a nie chce się nam ubierać malucha i ciągnąć ze sobą na 10 minut. Czy ziemniaki są niezbędne właśnie w tym momencie? Może warto zaczekać, albo zlecić mężowi zakupy. Sytuacje takie miewają wyjątki, bo co ma zrobić rodzic samotnie wychowujący dziecko, gdy sąsiadki akurat nie ma, nie ma od kogo pożyczyć przysłowiowej mąki ani tym bardziej komu zostawić pod opieką dziecko? Nie ma natomiast wytłumaczenia, dla kogoś, kto zechce wyskoczyć do kosmetyczki czy na siłownię, akurat teraz, a kilkulatek przed dwie godziny jakoś sobie poradzi. Czy dziecko temu podoła? Wiadomo, jesteśmy różni. Bywają bardzo zaradne czterolatki, potrafiące wezwać pomoc, a pozornie „dorosły” trzynastolatek może wpaść w panikę, gdy do drzwi zadzwoni ktoś obcy. I tu płynnie przechodzimy do kolejnego, bardzo ważnego punktu. Czy dziecko jest właściwie poinformowane? Czy zna numery telefonów alarmowych, lub czy wie, gdzie te numery są zapisane? Czy rozmawialiście, jak powinno zachować się w sytuacjach kryzysowych, czy wie, że nie wolno otwierać drzwi nieznajomym, nie używać zapałek, nie kręcić pokrętłami z gazem, nie wychylać się przez okno a w razie czego, że może iść do sąsiadki? Czy w ogóle można wyjść z domu? W jakim wieku jest dziecko? Bo o ile opiekun rocznika zupełnie nie powinien rozważać takiej opcji, o tyle rodzic siedmiolatka chcący pójść na chwilę do sklepu jak najbardziej może. Czy potrafisz przewidywać? I nie chodzi tu o czarnowidztwo, że na pewno coś się wydarzy. Na chodniku pod blokiem, lub we własnym ogrodzie, gdy na dodatek ty jesteś w domu Twoja pociecha także może zrobić sobie krzywdę. Chodzi mi o rozsądne spojrzenie na sytuację. Jeśli wiesz, że Twoje dziecko uwielbia robić eksperymenty i nigdy nie masz pewności czego zechce użyć do ich przeprowadzenia, to lepiej zacznij rozglądać się za opieką, jeśli rzeczywiście musisz wyjść. Istnieje jeszcze milion czynników, których nie jesteśmy w stanie przewidzieć, a które mogą się wydarzyć podczas naszej nieobecności w domu, a nawet, gdy jest kilkoro dorosłych. Dlatego rolą naszą jest analiza sytuacji, rozważenie za i przeciw i dopiero wtedy podejmowanie rozsądnych decyzji.

Αζէμ мо
Ζሷդаδኧ чуዩጠво

Zgodnie z artykułem 106 Kodeku wykroczeń dziecko może zostać samo w domu dopiero, gdy ma ukończone 7 lat. Podobnie dopiero wówczas może samo przebywać na drodze. ^{Opieka nad dzieckiem przez całą dobę stanowi nie lada wyzwanie dla rodziców. Korzystają oni z pomocy opiekunek lub oddają dzieci do przedszkola. Jednak zdarzają się sytuacje, w których rodzic może nie mieć możliwości skorzystania z takich udogodnień. Co zrobić w sytuacji, w której jesteśmy zmuszeni do pozostawienia dziecka bez opieki? W jakim wieku dziecko może zostać samo w domu? 1. Dziecko samo w domu? 2. Obowiązek nadzoru i opieki a okoliczności niebezpieczne dla dziecka 3. Wystarcza abstrakcyjne niebezpieczeństwo 4. Sytuacje dnia codziennego 5. Odpowiedzialność karna opiekuna 6. Rozsądek rodzica Dziecko samo w domu?Jeszcze niedawno dziecko wracające po szkole do pustego mieszkania nie budziło kontrowersji. W dzisiejszych czasach rodzice boją się jednak zostawiać pociechy w domu bez opieki. Obawiają się bowiem wynikających z tego konsekwencji. Co istotne jednak, w polskim prawie brak jest jednoznacznego przepisu, który stanowiłby wprost o tym, w jakim wieku można zostawić dziecko samo bez opieki w domu. Obowiązek nadzoru i opieki a okoliczności niebezpieczne dla dzieckaZgodnie z art. 106 ustawy Kodeks wykroczeń (dalej jako „kw”), kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną rozpoznać lub obronić się przed niebezpieczeństwem, dopuszcza do jej przebywania w okolicznościach niebezpiecznych dla zdrowia człowieka, podlega karze grzywny albo karze nagany. Przepis ten obejmuje więc swą ochroną wskazane w nim osoby, które same nie są w stanie rozpoznać, a w rezultacie także unikać, sytuacji niebezpiecznych. Zasadniczym przedmiotem ochrony jest tu jednak przestrzeganie obowiązku troszczenia się, opieki oraz nadzoru nad małoletnimi. Wykroczenie to ma charakter formalny. Innymi słowy, do jego dokonania nie jest konieczne wystąpienie jakiegokolwiek abstrakcyjne niebezpieczeństwoOkoliczności niebezpieczne dla zdrowia człowieka rozumieć należy jako okoliczności, w których występuje abstrakcyjne niebezpieczeństwo wystąpienia ujemnych następstw dla zdrowia człowieka. Nie jest zatem konieczne wykazanie, że np. małoletni in concreto znalazł się w sytuacji, w której groziło mu jakiekolwiek bezpośrednie niebezpieczeństwo. Wystarczy bowiem, że okoliczności, w których przebywał pokrzywdzony, z samej swej istoty były niebezpieczne. Sytuacje dnia codziennego Stosowanie art. 106 kw wydaje się wymagać jednak pewnej rozwagi ze strony organów wymiaru sprawiedliwości. Zapewne bowiem każdemu rodzicowi zdarza się np. zagapić, w rezultacie czego dziecko choćby przez chwilę znajduje się w sytuacji potencjalnie niebezpiecznej. Przepis nie zawiera przy tym analogicznej do zawartej w art. 160 § 4 ustawy Kodeks karny (dotyczącego narażenia na niebezpieczeństwo utraty życia albo ciężkiego uszczerbku na zdrowiu) klauzuli niepodlegania karze w przypadku usunięcia pokrzywdzonego z zasięgu niebezpieczeństwa. W sytuacjach takich zatem byłoby zasadne wnikliwe badanie, czy to, co miało miejsce, charakteryzowało się społeczną szkodliwością, czy też mieściło się w ryzyku dnia również: Spacer z dzieckiem po chodniku – czy rzeczywiście grozi nam mandat?Odpowiedzialność karna opiekunaWykroczenie z art. 106 kw zagrożone jest alternatywnie karą ograniczenia wolności oraz grzywną w jej ustawowym wymiarze (od 20 do 5000 zł). Fakt uchylenia niebezpieczeństwa przez opiekuna powinien jednak znacząco wpływać na wymiar kary, chociażby poprzez decyzję o zastosowaniu nadzwyczajnego złagodzenia kary lub odstąpienia od jej zagrożeniem zdrowia, wskazanym w art. 106 kw, nie ma żadnych innych regulacji prawnych wskazujących na granice wieku pozostawienia dziecka samego w domu bez rodzicaW przypadku pozostawiania dziecka samego w domu z całą pewnością należy odnieść się do rozsądku rodzica. Tym samym bez opieki nie powinny zostawać niemowlęta i dzieci małe. Natomiast nie ma przeciwwskazań do zostawiania samych dzieci będących w wieku szkolnym, z uwzględnieniem etapu ich rozwoju, cech charakteru i samodzielności, a przede wszystkim – zaufania rodzica do swojej prawne dla rodzica pojawią się w sytuacji, gdy dziecko np. dokona jakiejś szkody osobie trzeciej. Wówczas to opiekunowie prawni ponoszą wszelkie konsekwencje zachowań dziecka. Zgodnie bowiem z art. 426 ustawy Kodeks cywilny, małoletni, który nie ukończył lat trzynastu, nie ponosi odpowiedzialności za wyrządzoną szkodę. Innymi słowy: dziecku, które nie ukończyło 13 lat, nie można przypisać winy.} Nie ma jednoznaczego wskazania w prawie, od kiedy dziecko może postać samo w w domu bez opieki. Ale przepis, który wskazuje do kiedy nie można zostawiać dziecka samego w domu znajdziemy w art. 106 Kodeksu wykroczeń, który wskazuje „kto, mając obowiązek opieki lub nadzoru nad małoletnim do lat 7 albo nad inną osobą niezdolną

jw. Moja koleżanka chce zostać na noc w domu sama, jej rodzice jadą na wesele. Czy według prawa można zostawić dziecko same w domu na noc? Ona ma 12 lat. Zobacz 9 odpowiedzi na pytanie: Od ilu lat dziecko może zostać samo w domu na noc?

Jedynie w szczególnych sytuacjach, gdy kontakt z taką osobą miałby szczególnie negatywny wpływ na dziecko (np. ta osoba jest uzależniona, niestabilna emocjonalnie, krzyczy na dziecko bądź zachowuje się wobec dziecka w inny naganny sposób), zasadne jest zwrócenie się do sądu o zakazanie, by podczas kontaktów rodzica z dzieckiem

Neurolog dziecięcy zajmuje się diagnozowaniem i terapią schorzeń dotyczących układu nerwowego. Podczas wizyty lekarz ocenia funkcjonowanie mózgu i koordynację ruchową ciała dziecka, diagnozuje i leczy choroby układu nerwowego, które wpływają na zachowanie. W diagnostyce neurologicznej wykorzystuje się zarówno proste badania, takie jak wykonywanie ruchów palcem, jak i takie

nLYStf.